Najstarsze zapiski o bydgoskich kąpielach pochodzą z XIV wieku i dotyczą drewnianej łaźni znajdującej się na Wyspie Młyńskiej.
Prowadził ją Tomasz Balneor (Łaziebnik), zwany Plugawym, co wiązać się mogło z pracą, jaką wykonywał (wyrywanie zębów, golenie głów, upuszczanie krwi, sprzątanie łaźni).