W dniu 26 maja 1936 roku Adolf Schmidt z Bydgoszczy podpisał umowę na budowę żelaznej barki typu „Gross Finow-Masskahn”, czyli tzw. finówki dużej za kwotę 40.000 ówczesnych zł.
Termin odbioru barki ustalono na cztery miesiące od dnia otrzymania materiału z huty. Barka otrzymała nazwę „LEMARA” [był to skrót imion rodziców właściciela Leona i Marii]. „Lemara” była trzecią barką w rodzinie Schmidtów. Pierwszą była „Barbara”, drugą „Inga” i czwartą „Charlotta” przemianowana na „Tamara”, którą zwodowano w 1939 r.
