Your official city guide to Bydgoszcz
#visitbydgoszcz

W muzycznych barwach romantyzmu

Gdzie?
W muzycznych barwach romantyzmu
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej
Kai Bumann dyrygent
Witold Żołądkiewicz  baryton

 Antonín Dvořák (1841-1904) - Uwertura "Husycka" op. 67
 Gustav Mahler (1860-1911) - Cykl pieśni “Lieder eines fahrenden Gesellen"
Johannes Brahms (1833-1897) - I Symfonia c-moll op. 68

 Bilety do nabycia na www.ebilet.pl, w kasie biletowej FP
oraz w Biurze Podróży urlopy.pl ul. Magnuszewska 6, Bydgoszcz tel. 52 320 52 29  

Maestro Kai Bumann i symfonicy bydgoscy poprowadzą słuchaczy w krainę muzyki romantycznej skomponowanej przez jej wybitnych przedstawicieli. Gościem koncertu będzie baryton Witold Żołądkiewicz, solista Warszawskiej Opery Kameralnej, który prowadzi intensywną działalność koncertową, występując zarówno w wielkich formach symfonicznych, jak i w repertuarze pieśniarskim, co stanowi szczególnie ważną część jego działalności artystycznej. Wykona partie solowe w Mahlerowskim cyklu pt. "Lieder eines fahrenden Gesellen" - "Pieśni wędrownego terminatora". Pieśni te kompozytor napisał wyjątkowo do własnej poezji, która powstała pod wpływem wielkich emocji, płynących z nieszczęśliwej, bo niespełnionej miłości 24-letniego wówczas Mahlera. W pierwszej z pieśni - "Wenn mein Schatz Hochzeit macht" ("Gdy ukochana wychodzi za mąż") - radosny nastrój weselny dramatycznie kontrastuje z rozpaczą, oddając huśtawkę uczuć nieszczęśnika. Przywołanie natury najsilniej dochodzi w drugiej pieśni - "Ging heut’ morgen übers Feld" ("Poszedłem dziś rano na pola"). Bohater zachwyca się jasnym blaskiem słonecznym, całą naturą. I te przeżycia budzą w nim, ale na krótko, nadzieję na szczęście, aby pogrążyć ostatecznie w rezygnacji. W trzeciej pieśni - "Ich hab’ ein glühend Messer" ("Mam w piersi rozżarzony nóż") podmiot liryczny nękają tortury cierpienia, gdyż towarzyszy mu nieustannie obraz ukochanej kobiety. Pieśń ostatnia - "Die zwei blauen Augen" ("Dwoje niebieskich oczu") - ma charakter elegijny i przesycona jest nastrojem żałobnym. Pieśni charakteryzują wyrazista ekspresja i ,wyczuwalny wręcz, egzystencjalny ból istnienia.
do góry